مهارت رها کردن  به ما می‌آموزد که در مسیر تحقق خواسته‌هایمان، بتوانیم افکار و احساسات منفی و بازدارنده را کنار بگذاریم، نه خودِ خواسته را. این مهارت مستلزم تکرار و تمرین است و مانند هر مهارت دیگری نیازمند استمرار برای تبدیل‌شدن به عادت است. برای رها کردن، به جای تمرکز بر چگونگی رسیدن به خواسته‌ها که ذهن محدود و ناآگاه تصور می‌کند، باید به آنها از طریق ایجاد افکار ، احساسات ، و ارتعاشات ، انرژی مثبت داد . وقتی نگرانی‌ها، ترس‌ها و افکار منفی مربوط به رسیدن یا نرسیدن به اهداف را کنار بگذاریم، مسیر جذب آنها هموار می‌شود. در واقع، رها کردن یعنی اعتماد به زندگی و کائنات، بدون محدود‌کردن چگونگی تحقق خواسته‌هایمان. این فرایند مستلزم درک این است که ما باید با افکار مثبت، انرژی و ارتعاش مناسب برای جذب خواسته‌های خود را تولید کنیم. همین تغییر در ارتعاش و انرژی می‌تواند تحقق خواسته‌ها را از راه‌هایی سریع، ساده و لذت‌بخش ممکن سازد. به این ترتیب، رها کردن صحیح نه به معنی بی‌خیال شدن، بلکه باور قطعی به دریافت و کنار گذاشتن شک و تردید است. هدف این مهارت، ایجاد یک ذهن آرام و مطمئن است که قادر باشد خواسته‌ها را بدون مداخله اضطراب و شک، به زندگی جذب کند.