منطق هایی در مورد نماندن در احساس بد

باید به هر روشی که می توانی، به مسائل زندگی ات به گونه ای نگاه کنی که به احساس خوب برسی .

و مهم‌تر از همه‌، اگر با هر دلیل‌، منطق یا توجیهی‌ ماندن در احساس بد را برای خودت غیر قابل اجتناب بدانی و خودت را مجبور به ماندن در این فضا بدانی‌ ، قطعاً اتفاقات بدِ بیشتر را به زندگی‌ات جذب می‌کنی .

زیرا این عصاره‌ی ساز و کار جهان است که:‌

احساس خوب = اتفاقات خوب و احساس بد = اتفاقات بد

وقتی به موضوع ناخواسته‌ای در زندگی‌ات نگاه می‌کنی و احساس بدی درباره آن داری؛

یا وقتی به موضوعات ناخواسته زندگی دیگران نگاه می کنی و دلت به حالشان می سوزد و به عبارت ملموس‌تر‌، به احساس بد می‌‌رسی‌، خودت را وارد مدارِ ناخواسته‌های بیشتر می‌کنی و با ادامه دادن به این رفتار‌، خودت را بیشتر در آن مدار نگه می‌داری و با بیشتر ماندن در این مدار‌، به اتفاقات و ماجراهای ناخواسته‌ی بیشتری برخورد می‌کنی.

احساس بدِ شما که راهنمای بلامنازع شما برای تشخیص اصل از فرع است‌، در همه‌ی این حالت‌ها‌، رفتارها و این نوع نگرشِ ناقص و ناهماهنگِ شما با ساز و کار جهان‌‌، خیلی واضح به شما می گوید که:

در حال حرکت در مسیر اتفاقات بدِ بیشتر هستی…

فارغ از اینکه آن موضوع برای تو چقدر مهم یا حیاتی باشد…

فارغ از اینکه حق داشته باشی یا نداشته باشی…

فارغ از اینکه انسانیتِ تعریف شده برای تو‌، حکم می‌کند یا نمی‌کند …

فارغ از اینکه وجدان، جامعه، مردم و … تو را قضاوت می کنند یا نه…

و فارغ از هر دلیل، برهان، منطق و استدلالی، توجه به موضوعی ناخواسته که تو را به احساس بد می‌رساند‌، یعنی ارسال فرکانس ناخواسته‌‌های بیشتر به جهان و جهان پاسخگو نیز به قول حافظ طبق طبع و ذاتش‌، بازتاب آن فرکانس ها را در قالب اتفاقات ناخواستنی‌ی بیشتر‌، وارد زندگی‌ات می‌کند..

وقتی به دردسری توجه می کنی که دوست صمیمی‌ات در آن گرفتار شده و برایش دل می‌سوزانی و با او ابراز همدردی می‌کنی و نگرانش می‌شوی،

وقتی به بیماری‌ای مادرت توجه نموده و به حالش دل می‌سوزانی یا با او ابراز همدردی می‌کنی،

وقتی به دردسری که فرزندت به هر شکلی در آن گرفتار است نگاه می‌کنی و به خاطر آن نگران هستی،

وقتی به مشکلات کاری و مالی همسرت توجه نموده و با او احساس همدردی می کنی،

و در یک کلام وقتی به هر دلیلی به مشکلات خودت و اطرافیانت یا حتی مردم جهان توجه نموده و درباره‌اش احساس بدی پیدا می‌کنی، یعنی نه تنها به آنها هیچ کمکی نمی کنی، بلکه خودت را نیز به جمعِ آن زنجیره‌ی معیوب اضافه می‌کنی و تبدیل به کوری می‌شوی که نمی‌تواند عصا کشِ کوری دیگر باشد.

بنابراین اول از همه باید از دو موضوع مهم دراین باره آگاه شوی:

1 )

اگر نحوه عملکرد جهان را بدانی و بپذیری هر فردی فقط اتفاقاتی را تجربه می‌کند که خودش با باورها و کانون توجه اش، فرکانس آن اتفاقات را ارسال نموده است، دیگر هیچ منطق و استدلالی حکم نمی‌کند تا در آن باره احساس گناه داشته باشی.

زیرا خداوند زندگی هر فرد را در دست باورها و فرکانس های خودش قرار داده است . زیرا خداوند سیستم جهان را به گونه ای برنامه ریزی نموده که به فرکانس های ما واکنش نشان دهد، دیگر نمی خواهی دایه دلسوز تر از مادر باشی. زیرا می دانی که حتی خداوند هم مسئولیت فرکانس های دیگران را به عهده نگرفته.

همانگونه که در قرآن بارها آمده و بهترین اشاره در این باره، آیه :

(وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَهً فَرِحُواْ بهِا  وَ إِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَهُ  بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ(۳۶

هنگامى که رحمتى به مردم بچشانیم به آن شاد مى‏شوند و اگر به خاطر آنچه از پیش فرستاده اید (فرکانس هایی که از قبل ارسال نموده اید) مصیبتى به آنها برسد ناگاه مأیوس مى‏شوند. ۳۶

یا آیه :  ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبیدِ (۵۱)

این نتیجه کردارى است که پیش از این فرستاده‏اید و خداوند هرگز به بندگانش ستم روا نمى‏دارد (۵۱

۲ )

از طرف دیگر، اگر بدانی مواجه شدن با تضادها و ناخواسته ها، نه تنها اتفاق بدی نیست، بلکه حتی می‌تواند فرصت شگفت انگیزی برای فردی باشد که هنوز نتوانسته خواسته‌ی واقعی‌اش را بشناسد. آنوقت به خاطر برخورد یک نفر با ناخواسته ای که آمده تا او را درباره خواسته اش به وضوح برساند، احساس دلسوزی نخواهی داشت.

و مهم تر از همه، باید به این نگاه برسی که هر فردی در هر جایگاهی به سر می‌برد، جای مناسبش است. حتی اگر  به ظاهر در اوضاع نابه سامانی گیر افتاده، این تضاد به او کمک می کند تا توانایی هایش را برای پیشرفت بیدار کند.

بیشترین درخواست برای موفقیت مالی زمانی است که فرد درگیر مسئله ای مالی شده

بیشترین درخواست برای سلامتی، زمانی است که فرد دچار بیماری شده

بیشترین درخواست برای آرامش، زمانی است که در نگرانی گیر افتاده

و این تضادها به فرد کمک می کند تا راه خودش را از آن وضعیت به سمت خواسته اش پیدا کند.

همه پیشرفت‌هایی که در جامعه بشری می بینی، به خاطر برخورد با همین تضادها بوده.

از ماشین‌ها، هواپیماها و حتی واکسن‌هایی که تولید شده و جان هزاران نفر را حفظ کرده است.

جهان با این تضادها در حال رشد است و فردی که همین حالا برایش نگرانی و دل می‌سوزانی نیز به محض اینکه آماده شود و خودش بخواهد، جهان او را از میان این تضادها به سمت رشد و پیشرفت هدایت می‌کند. زیرا کار جهان هدایت همه به سمت رشد و پیشرفت است. اما هر فرد زمانی با این هدایت همراه می شود که از نظر فرکانسی آماده باشد.

زندگی در جهانی با چنین نظم و قوانینی دقیق، گواهی بر این است که همه افراد به یک اندازه به منبع ثروت، نعمت، سلامتی، خوشبختی و همه‌ی چیزهای خوب دسترسی دارند و به محض اینکه خودشان بخواهند به این منبع وصل و از آن برداشت نمایند.

جهان همانند سفره ای است مملو از انواع و اقسام غذاها که پیش روی ما پهن شده. هر کدام از ما به اندازه باورها و فرکانس های مان می‌توانیم از این سفره انتخاب‌های متعدد و متفاوتی داشته باشیم .

عده ای از این سفره ثروت، شغل پولساز، ایده پولساز، خانه ویلایی زیبا، مسافرت به زیباترین سواحل دنیا، کشتی تفریحی، ماشین آخرین مدل، سرمایه گذاری، سلامتی، روابط سالم و عاشقانه و … را انتخاب می کند.

عده ای هم درگیری‌هایی مثل: نگرانی برای موضوعاتی از قبیل اجاره خانه، قسط، وام گرفتن، جور کردن بدهی، هزینه‌های تمام نشدنی، نداشتن یک خودروی درست و حسابی، نداشتن یک رابطه زیبا و آرامش و … را بر می گزینند.

درهر صورت دست ما برای انتخاب از این سفره کاملاً باز است و تنها فردی که قدرت این انتخاب را برای ما دارد، خودمان و باورهایمان هستیم.

همانگونه که خداوند در قرآن درباره این موضوع به وضوح می‌گوید:

کُلاًّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّکَ وَ ما کانَ عَطاءُ رَبِّکَ مَحْظُوراً

و هر یک از این دو گروه را به عطاى پروردگارت کمک خواهیم داد و هرگز کسى از عطاى پروردگارت محروم نخواهد بود.