عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» حامل ارتعاش، انرژی و فرکانس بسیار بالاست و معنای آن فراتر از بخشش گناهان است. بخشندگی الهی به این معناست که هر خواسته، نیاز یا آرزویی که انسان دارد – اعم از پول، خانه، سلامتی، عشق یا ایده – پیشاپیش از جانب خداوند به ما بخشیده شده است. اصل اساسی برای دریافت این نعمات، آمادگی ذهنی و باور به این بخشندگی است. مانند آنتنی که باید به درستی تنظیم شود تا سیگنال‌ها را دریافت کند، ذهن نیز باید در مدار جذب و دریافت قرار گیرد.   آنچه عملاً مانع جذب این مواهب می‌شود، برنامه‌های ذهنی قدیمی، تردیدها و نشانه‌هایی از نبود ایمان در ذهن است. ذهن انسان ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای خلق و جذب دارد و این توانایی با تربیت و سرمایه‌گذاری بر روی افکار و باورهای مثبت تقویت می‌شود. هنگامی که ذهن آزاد گذاشته شود و افکار منفی غالب باشند، فرد خواسته‌هایش را جذب نمی‌کند یا حتی رخدادهای منفی وارد زندگی او می‌شود. اما با آگاهانه ساختن و تغییر برنامه‌های ذهنی، می‌توان مسیر تحقق اهداف را هموار کرد.   نکته مهم دیگر این است که سپاسگزاری باید پیشاپیش باشد؛ یعنی قبل از تحقق خواسته، با ایمان کامل شکرگزار نعمتی بود که هنوز به صورت فیزیکی ظاهر نشده است. شرطی‌سازی ذهن بسیاری از انسان‌ها به گونه‌ای است که تا وقتی خواسته‌شان تحقق نیافته، شکرگزاری نمی‌کنند. این نگرش برخاسته از ضعف باور و ایمان است و می‌تواند مانع جذب نعمت شود.   راز موفقیت در این است که با خلق معانی و افکار جدید، ذهن را در مدار دریافت‌کنندگی هدایت کنیم و قدردانی از پیش داشته باشیم، چرا که این امر تولید ارتعاش و انرژی لازم برای تحقق خواسته‌ها را به همراه دارد. با ادامه این روند و جایگزین کردن برنامه‌های ذهنی قدیمی با افکار مثبت و سازنده، خواسته‌ها و فراوانی با سرعت و سهولت بیشتری وارد زندگی می‌شود.   در نهایت، شناخت و مدیریت ذهن و برنامه‌های ناخودآگاه آن، سودمندترین و ارزشمندترین دانشی است که می‌توان فراگرفت. ذهن انسان، ابزاری قدرتمند برای خلق و جذب موقعیت‌های مطلوب است؛ به شرطی که به خوبی مدیریت و پرورش یابد و در مسیر دریافت بخشش‌های بی‌کران الهی قرار گیرد.